Postaw na zdrowie

Od dawna skuteczne ...
... od dziś bezpieczne

Zobacz produkt

Faq

Czy Bańki Bezogniowe należy przed każdym stawianiem zanurzać w wodzie? Czy należy je osuszać przed zastosowaniem?

Bańki przed każdym użyciem należy zanurzyć całkowicie w ciepłej wodzie. Podgrzane wodą bańki będą bardziej miłe w dotyku dla pacjenta. Nie należy ich przed stosowaniem osuszać ponieważ woda stanowi dodatkowy czynnik uszczelniający (bańki będą lepiej się „trzymać”).

Co trzeba zrobić aby podciśnienie w bańce nie było zbyt duże?

Wyciągając z bańki powietrze należy obserwować stopień zassania skóry. U osób z delikatną skórą, cienką podściółką tłuszczową, u osób szczupłych i dzieci wystarczy gdy wybrzuszenie będzie wynosiło 3 – 4 mm. U osób o mocnej budowie ciała, ze skórą twardszą i z grubszą tkanką tłuszczową należy uzyskiwać większe podciśnienie, większy stopień wessania skóry do bańki. Należy pamiętać, by u osób w podeszłym wieku i niemowląt podciśnienie nie było zbyt duże bez względu na grubość podściółki tłuszczowej, gdyż naczynia krwionośne są u nich zazwyczaj bardzo kruche! W miejscu stawiania bańki pacjent powinien odczuwać ciepło oraz rozciąganie, a nie ból. Jeżeli pacjent podczas zabiegu odczuwa ból należy natychmiast usunąć bańki.

Czy występują skutki uboczne tej terapii?

Bańki to bardzo silny sposób oddziaływania na organizm. Dlatego przed ich zastosowaniem niezbędna jest konsultacja lekarska. W przypadku prawidłowego stosowania baniek nie odnotowuje się powikłań oraz skutków ubocznych. Należy jednak zwrócić uwagę na to że w niektórych przypadkach (np. przy zbyt silnym lub za długim postawieniu baniek) na skórze mogą się pojawiać pęcherze. Należy wtedy natychmiast usunąć bańki i skontaktować się z lekarzem.

Czym różnią się bańki próżniowe od ogniowych?

Aby bańki mogły być postawione niezbędne jest wytworzenie w nich podciśnienia. W tradycyjnych bańkach wykorzystywało się do tego celu ogień. Watkę nasączoną spirytusem zapala się i wprowadza do wnętrza bańki. W bańkach próżniowych podciśnienie zostaje wytworzone przez wyssanie powietrza pompką. Wbudowany w bańki zawór jednostronny utrzymuje powstałe podciśnienie. Wbrew powszechnemu mniemaniu to podciśnienie, a nie temperatura jest czynnikiem leczniczym w zabiegu stawiania baniek.

Jaki jest czas trwania kuracji?

W chorobach ostrych bańki można stawiać co dwa dni przez tydzień. Najlepsze efekty uzyskuje się rozpoczynając zabiegi przy pierwszych zwiastunach choroby. W chorobach przewlekłych – raz lub dwa razy w tygodniu przez kilka lub kilkanaście tygodni. Profilaktycznie, uodparniająco u dzieci i osób często zapadających na infekcje dróg oddechowych stosujemy serię 10 – 12 zabiegów 2 razy w tygodniu. Kurację rozpoczynamy ok. 6 tygodni przed okresem wzmożonych zachorowań.

W jaki sposób stawiamy bańki w punktach akupunkturowych?

Stawiamy bańki w wybranych punktach na 3 do 5 minut, niekiedy do 10 minut.

Jak wykonuje się masaż bańkami?

Aby ułatwić przesuwanie bańki przed zabiegiem należy natłuścić skórę oliwką lub maścią. Następnie stawia się bańkę na skórze sposobem tradycyjnym, po czym przesuwa się ją po powierzchni ciała lub wykonuje nią ruchy okrężne. Zabieg powinien trwać 3 – 5 minut. Można go powtarzać co drugi dzień. Długość serii zabiegów uzależniona jest od charakteru choroby. W ostrych procesach chorobowych (np. zapalenia mięśni, nerwobóle) wystarcza zazwyczaj 1 – 3 zabiegów; w stanach przewlekłych 5 – 7 zabiegów. Prawidłowo wykonany masaż bańką wywołuje niekiedy tylko nieznaczne zaczerwienienie lub zasinienie, a czasami nie wywołuje żadnej reakcji. Nie należy jednak przekraczać zalecanego czasu.

Dlaczego lekarze tak mało wiedzą o bańkach?

W ciągu stuleci leczenie bańkami, zwłaszcza ciętymi (z upuszczaniem krwi), zostało zdyskredytowane przez ich nadmierne – i przez to szkodliwe – stosowanie. Jednak prace naukowe B. Ashnera, G. Bachmanna, J. Abelego, A. Biera, Ch. W. Hufelanda i innych nie potwierdziły szkodliwości stawiania baniek, o co przez długi czas obwiniano ten rodzaj terapii naturalnej. Warunkiem jest tylko prawidłowe stosowanie tej metody. Wymienieni autorzy potwierdzili natomiast korzystne działanie baniek, polegające na regulacji i wspomaganiu mechanizmów odpornościowych, a także przyspieszeniu procesu leczenia szeregu schorzeń. W wielu krajach obserwuje się w ostatnich latach wzmożone zainteresowanie medycyny oficjalnej naturalnymi metodami leczenia. Naukowe potwierdzenie prastarych doświadczeń medycyny naturalnej, świadczące o istnieniu odruchowych powiązań powłok skórnych z chorym narządem wewnętrznym, zawdzięczamy przede wszystkim badaniom następujących lekarzy: Mackenzie i Head (strefy Heada, okolice nadwrażliwe), Hansen i Von Staa (drogi odruchowe skórno-trzewne), Sheidt (odcinki przejściowe) i Pischinger (układ środowiskowo-komórkowy). Obecnie nie da się już zaprzeczać skuteczności metod alternatywnych wykorzystujących wspomniane zależności, gdyż jest ona faktem.

Jak działają bańki?

Wytworzenie w bańce podciśnienie zasysa skórę do jej wnętrza, w wyniku czego dochodzi do pęknięcia podskórnych naczyń krwionośnych i wydostania się poza nie pewnej ilości krwi (widoczny krwiak). Ta krew odbierana jest przez system obronny organizmu jako obce białko i staje się silnym bodźcem do wytworzenia dużej ilości ciał odpornościowych, które przygotowane do walki z wrogiem napotkawszy jedynie własną krew, kierują swoje siły przeciwko infekcji. Podciśnienie, wywierając na skórę działanie mechaniczne, powoduje podrażnienie jej zakończeń nerwowych. Dzięki temu dochodzi do zwiększenia ukrwienia i poprawy zakłóconej wcześniej czynności narządu wewnętrznego, związanego ze strefą skóry, na której postawiono bańki. Zasadę działania baniek stawianych w ściśle określonych punktach ciała w zależności od schorzenia można wyjaśnić wykorzystując wiedzę stosowaną w akupunkturze. Wg tradycyjnej medycyny chińskiej ból to stagnacja krwi i energii życiowej Qi. Nauka ta uznaje istnienie kanałów energetycznych powiązanych z narządami (tzw. meridianów), którymi płynie energia Qi. Przyczyną choroby jest zakłócenie przepływu tej energii. Przywrócenie prawidłowego obiegu Qi jest warunkiem powrotu do równowagi i celem leczenia. Dlatego działanie na meridiany w odpowiednich punktach ciała, pobudzając krążenie energii Qi i wyrównując jej poziom, wpływa na stan narządów wewnętrznych, przez które one przechodzą, przyspiesza proces powrotu do zdrowia i usuwa dolegliwości.

Czy bańkami można zastąpić antybiotyki?

Postawienie baniek nie może zastąpić, rzecz jasna, niezbędnego leczenia konwencjonalnego, np. zabiegu operacyjnego czy stosowania antybiotyku w chorobach o ostrym przebiegu. W niektórych przypadkach, np. w ostrych chorobach bakteryjnych trzeba stosować antybiotyki. Jednak i wtedy bańki mogą odegrać niepoślednią rolę wspomagającą, bowiem powodują szybsze i silniejsze działanie antybiotyków, dzięki czemu skracają czas choroby i umożliwiają zmniejszenie ilości podawanych leków. Często same bańki wystarczą, aby zmniejszyć dolegliwości, a nawet je zlikwidować, lecz kiedy indziej, w takim samym na pozór przypadku, trzeba sięgnąć do innej metody leczenia jako terapii podstawowej, towarzyszącej lub uzupełniającej. Stawianie baniek nadaje się doskonale do łączenia z innymi metodami leczenia.

Co wskazuje na właściwe postawienie baniek? Jak wygląda skóra po zabiegu?

Niemal bez wyjątku podczas stawiania baniek po raz pierwszy powinny pojawić się podskórne wybroczyny (sińce) lub okrągłe ślady w miejscach gdzie znajdowały się bańki. Wielkość wybroczyn zależy bardzo od czasu trwania zabiegu i siły zassania bańki. Aby zmniejszyć ryzyko powstania zbyt dużych sińców należy zawsze zaczynać od stopnia zassania lekkiego lub średniego zwiększając podczas kolejnych zabiegów wielkość podciśnienia i czas trwania zabiegu. W miejscu stawiania bańki pacjent powinien odczuwać ciepło oraz rozciąganie, a nie ból. Jeżeli pacjent podczas zabiegu odczuwa ból należy natychmiast usunąć bańki. Nie należy stawiać bańki ponownie w miejscu gdzie powstał pęcherz aż do jego całkowitego wyleczenia. Ślady powstałe podczas zabiegu stawiania baniek znikają zwykle w ciągu tygodnia. W niektórych przypadkach (np. przy zbyt silnym lub za długim postawieniu baniek) na skórze mogą się pojawiać pęcherze. Należy wtedy natychmiast usunąć bańki i skontaktować się z lekarzem. Na ryzyko powstania dużych wybroczyn narażeni są szczególni pacjenci starsi oraz bardzo młodzi. Dlatego też należy monitorować stan pacjenta w czasie zabiegu. Jeżeli nie zauważy się powstawania pęcherza odpowednio wcześnie może niepotrzebnie powstać duża, otwarta rana. Po zakończeniu zabiegu może nastąpić krótki okres zwiększonej wrażliwości w miejscach gdzie stawiano bańki. Można delikatnie wymasować te obszary olejkiem do masażu i po okryciu pozwolić pacjentowi na odpoczynek. Po zabiegu może wystąpić obniżenie ciśnienia krwi z powodu efektu jaki wywiera na układ krążenia postawienie baniek. Szczególnie podatni na ten efekt mogą być pacjenci z niskim ciśnieniem krwi.

W jakich odstępach czasu można stawiać bańki?

Rytm zabiegów ustala się indywidualnie, kierując się stanem ogólnym chorego, rodzajem i stadium choroby oraz stopniem tolerancji zabiegu. W chorobach ostrych bańki można stawiać co dwa dni przez tydzień. Najlepsze efekty uzyskuje się rozpoczynając zabiegi przy pierwszych zwiastunach choroby. W chorobach przewlekłych – raz lub dwa razy w tygodniu przez kilka lub kilkanaście tygodni. Profilaktycznie, uodparniająco u dzieci i osób często zapadających na infekcje dróg oddechowych stosujemy serię 10 – 12 zabiegów 2 razy w tygodniu. Kurację rozpoczynamy ok. 6 tygodni przed okresem wzmożonych zachorowań.

Jak poprawnie postawić bańki dziecku aby nie zrobić mu krzywdy?

Część lekarzy nie zaleca stosowania baniek u dzieci młodszych niż 4 letnie. U dzieci poniżej 7 roku życia należy stosować bańki najwyżej przez 5 minut, a u 7 do 14- latków maksymalnie przez 10 minut. Bańki powinny być postawione słabo lub średnio. U dzieci poniżej 14 roku życia nigdy nie stosujemy silnego przyssania baniek. U dzieci łatwo może dojść do powstania silnego wybroczenia i powstania pęcherzy dlatego podczas trwania zabiegu bacznie obserwujemy stan małego pacjenta. Delikatny masaż po postawieniu baniek zlikwiduje napięcie i zrelaksuje malca, a następnym razem dziecko chętnie podda się terapii ponownie. W Chinach bańki stawia się w punktach akupunkturowych codziennie przez 10 dni. Na zachodzie zwykle bańki stawia się dzieciom raz lub dwa razy w tygodniu.

Przy jakich schorzeniach można stawiać bańki?

Najlepsze wyniki osiąga się w następujących przypadkach: · zapalenie oskrzeli · angina · grypa · zapalenie płuc · silne przeziębienie Dobre wyniki osiąga się w przypadku schorzeń przewodu pokarmowego, nerek i dróg moczowych oraz zaburzeń czynności serca i układu krążenia. Często można dostrzec zaskakująco szybkie przeciwbólowe działanie baniek – także w przypadkach, w których zawiodły wszelkie inne środki lecznicze. Dotyczy to zwłaszcza przewlekłych bólów kręgosłupa, nerwobóli, bólów w przebiegu reumatoidalnego zapalenia stawów oraz bólów głowy spowodowanych napięciem mięśniowym. Osoby cierpiące na bezsenność po leczeniu bańkami mogły się wreszcie dobrze wyspać (lub przynajmniej spały znacznie lepiej niż poprzednio).

Gdzie nie można stawiać baniek?

Nie wolno stawiać baniek w okolicy serca, dużych naczyń krwionośnych, oczu, uszu, nosa, brodawek piersiowych, żołądka, żylaków, na skórę uszkodzoną lub zmienioną chorobowo, na znamionach barwnikowych, oraz u kobiet ciężarnych na podbrzusze i w okolicy lędźwiowej.

W jakich miejscach stawiamy bańki?

Stosując bańki tradycyjnie, czyli tak jak używały ich nasze mamy i babcie, stawiamy bańki na dużych powierzchniach (plecy, klatka piersiowa) szeregami w odległości 1 cm jedna od drugiej z zachowaniem szczególnej ostrożności w okolicy serca. Bańki stosowane zgodnie z zasadami Tradycyjnej Chińskiej Medycyny stawia się w punktach akupunkturowych. Są to biologicznie aktywne punkty na powierzchni ciała odznaczające się szczególnymi właściwościami. W podręcznikach chińskich wymienia się ponad 400 takich punktów. Lekarz wybiera najbardziej odpowiednie punkty w danej sytuacji, biorąc pod uwagę stan ogólny pacjenta (zgodnie z zasadą medycyny naturalnej – leczenia człowieka a nie choroby). W mięśniobólach, nerwobólach międzyżebrowych, rwie kulszowej wykorzystuje się do leczenia bańkami głównie te punkty i strefy wokół nich leżące, w których odczuwana jest szczególna bolesność ( punkty Ashi). Na ogół nie są to klasyczne punkty akupunkturowe. Zwykle nad miejscem chorym wykrywa się badaniem dotykowym kilka takich punktów.